Μια θάλασσα απέραντη , μια θάλασσα
αγριεμένη από τους δυνατούς ανέμους μας κράτησε για λίγο μακριά από όσα ξέρουμε και αγαπάμε......Ένας άνεμος δυνατός είναι αρκετός να σου αλλάξει τη ρότα, να σε κρατήσει αγκυροβολημένο σε ένα μακρινό λιμάνι με τις αναμνήσεις των προηγούμενων ημερών και την ελπίδα της επιστροφής των επόμενων ωρών.......Μας καταλαβαίνουν σίγουρα όσοι βρέθηκαν στην ίδια θέση.......να κοιτούν μέσα από ένα ολοστρόγγυλο τεράστιο φινιστρίνι του πλοίου το βουνο, τη θάλασσα, τα διπλανά δεμένα πλοία και τα κύματα εκείνα που κοιτάς με αγωνία να κατευνάσουν το θυμό τους και να ανοίξουν το δρόμο της επιστροφής.......
Αφιερωμένο στην Ελευσίνα που αιώνες τώρα ζει δίπλα σε μια άλλη θάλασσα και σε όσους αυτό το Σαββατοκύριακο του Οκτώβρη βρέθηκαν κάπου αποκλεισμένοι.....
Αφιερωμένο σε όσους απλά.....περιμένουν......
"Kαι, νά, ανοιγμένο το πανί, μες σε σπιλιάδες και ριπές,
Oι πόθοι μάς τραβούσανε μακριά, και τα όνειρά μας
Στα μάτια σου σπιθίζανε του φεγγαριού οι αναλαμπές
Kαι η αφρισμένη θάλασσα, η ολόγυρά μας" (Από ποίημα γνωστού ποιητή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου